CAPOEIRA KIELCE

Podczas gdy Bimba nauczał progresywnego podejścia do Capoeira, Vicente Ferreira Pastinha stanął po stronie tradycji, chcąc za wszelką cenę uchronić elementy kulturowe pielęgnowane od setek lat przez poprzednich mistrzów tej sztuki. Capoeira nauczył go Afrykanin z Angoli, imieniem Benedito.

Krąży historia wg której starszy chłopiec znęcał się nad przyszłym mestre, gdy ten miał 8 lat, pewnego dnia zobaczył to przypadkiem Benedito. Obiecał Pastinhii iż nauczy go kilku rzeczy aby mógł się bronić. Przy następnym spotkaniu, starszy chłopiec został pokonany przez młodego Pastinha, do tego tak szybko, że ten zaczął go od tamtej pory podziwiać. Pastinha kontynuował naukę u afrykanina przez kolejne trzy lata, jego dzieciństwo było bardzo szczęśliwe, rano uczęszczał do szkoły malarskiej a wieczorami puszczał latawce i grywał Capoeirę, w wieku 16 lat, pomimo swojej niepozornej postury został zatrudniony jako ochroniarz w niebezpiecznej dzielnicy, lecz nadszedł czas gdy zgodnie z wolą ojca poszedł do szkoły marynarskiej, w której nie mógł otwarcie ćwiczyć Capoeiry, jednak mimo to zaczął potajemnie nauczać jej swoich kolegów. Gdy w wieku 21 lat ukończył szkołe, w wolnych chwilach nadal trenował, pomimo iż Capoeira w owym czasie była jeszcze nielegalna.

W roku 1941, jeden z najwiekszych mistrzów w Bahia, mestre Amorzinho, poprosił Pastinhę o przejęcie pieczy nad tradycyjną odmianą Capoeiry. W wyniku tego, rok pózniej, powstała pierwsza oficjalna akademia Angola – „Centro Esportivo de Capoeira Angola”, w słynnej starówce Salvadoru, Pelourinho. Jego uczniowie nosili czarne spodnie i żółte koszulki, podobnie jak jego ulubiona drużyna piłkarska, co zresztą zachowało się do dzisiaj w większości szkół Angola. Mestre wychował wielu późniejszych wielkich capoeiristach, z Joao Grande i Joao Pequeno na czele.

Pastinha pracował jako krawiec, pucybut, poszukiwacz złota i budowlaniec aby utrzymać swoją akademię i móc robić to co kochał najbardziej. Ostatecznie jednak, gdy był starym i schorowanym człowiekiem, jego akademia została mu odebrana przez rząd pod pretekstem renowacji i zmieniona w restaurację. W wieku 92 lat, zmarł w ubóstwie w miejskim schronisku dla bezdomnych.

Historia jednak zapamiętała go jako wielkiego człowieka, człowieka który całkowicie oddał się Capoeira Angola i poświecił jej całe życie, ojca i patrona tej sztuki. Pastinha oprócz rzeczy których dokonał zapamietany został dzieki swoim niespotykanie wielkim umiejętnościom w roda; szybkością, zwrotnością, sprytem i refleksem, a także wielu swoim znanym porzekadłom, z których jedno z najbardziej znanych to „Capoeira jest dla mężczyzn, kobiet i dzieci; jedynimi którzy nie powinni ćwiczyć są ci, którzy nie chcą.